سخن مدیرمسئول

سلام ودرود

” گاهی پیش میاد دیگه، قرار بود این صفحات با نوشتار یکی از اساتید بزرگ مزین بشه قسمت نشد و الان که مجله آخرین مرحله ی پیش از انتشار رو می گذراند (حتی در مرحله ایست که دیگر نمی شود عنوان این صفحه رو عوض کرد) دوباره مجبور شدم خودم به عنوان مدیر مسئول بنویسم.”

ی ذره نگرانم نه برای خودم برای بچه های جوان و آتیه داری که می بینم با شور و شوق بسیار به دنبال تلاش و کوشش هستند:

نگرانی اول :
اوضاع به هم ریخته ی اقتصادی و کسب و کارانه نه تنها در ایران بلکه بسیاری از جهان را در بر گرفته حالا اینجا شاید اوضاع به دلایل مشکلات ایجاد شده از بیرون و درون کمی مشهود تر است. همیشه امیدواریم که گشایش های بیشتری برایمان اتفاق بیفتد اما به هرحال هر چه میگذرد دیرتر می شود دانشجویان زیادی از دانشگاه ها فارغ التحصیل می شوند بدون اینکه برای آن ها تفکر کارآفرینی و مهارت ها و تمارین آن را انجام داده باشیم… به فکر باشیم من که دستم به جایی بند نیست اما اساتید دانشگاه مخصوصا” بزرگان رشته آستین بالا بزنن و هر چه زودتر کاری کنند برای فرزندانشان، هر تأخیری غیر مجازست و عواقب سنگین تری برایمان به ارمغان می آورد.

نگرانی دوم:
بها دادن به تلاش گران جوان، واقعا تعداد افرادی که توانمندی بالاتر از آنچه که در دروس دانشگاهی می آموزند آنقدر زیاد نیست اینها نخبگان رشته هستند، راه حلی بیابیم برای بها دادن و استفاده ی مؤثر برای الگوسازی و نشان دادن مسیر به دیگر دانشجویان شاید در کنگره سالیانه بخشی را اختصاص دهید به نخبگان جوان و کمتر شناخته شده هم پیشنهادی قابل بررسی باشد.

نگرانی سوم:
تعداد همایش ها و سمینارهای علمی و پژوهشی واقعا بسیار زیاد شده است در هر رشته ای تخصصی که در نظر بگیریم. بهتر نیست کمی جمع و جورتر کنیم و توافقات بیشتری شود بر روی تعداد مناسب تری در سال و در ازاء، کیفیت بالاتر ارائه دهیم؟ حتی شاید به این بیاندیشید که همایش فوق العاده مهارتی و آموزشی برگزار کنیم که در آن به جای مقاله دادن و سخنرانی های مرسوم به آنچه که باید دانشجویانمان فرا بگیرند خارج از حوزه ی درسی بیاندیشیم مثلا” حوزه ی راه اندازی کسب و کارهای آنلاین و…

نگرانی چهارم:
متأسفانه شماره ی قبلی که اطلاعیه ی مجله رو برای لیزنا ارسال کردیم بعدش یکسری جریاناتی به وجود آمد که نگران تر از گذشته شدم. من به عنوان یک نفر خارج از رشته با مباحث دسته بندی و این ها بالطبع آشنا نیستم و البته اعتقاد دارم که ان شاءالله این بحث ها هم وجود ندارد ولی اگر واقعا دریافت تجربی ام صحیح باشد باید زودتر فکری کرد اگر چه دوستان نخبه هم قبلا گلایه هایی کرده بودند ولی این دفعه ملموس تر برخورد کردم و شاید باید به این فکر کرد که غیر از همین دوستانی که همیشه همه جا هستند به دیگران هم بها داد و باز برگردیم به نگرانی دوم!

طاعات و عبادات قبول، از دعای خیر خود دوستان جوان نویسنده را هم بهره مند سازید. یا علی
سحر ۲۰ ماه رمضان ۱۳۹۵

حسین حیدری
مدیرمسئول مجله کتابدار ۲.۰