از کتابداری تا علم اطلاعات و دانش شناسی

به نام خدا

سلام؛

قلم گذاشتم به روی کاغذ تا بنویسم از دردودل های کتابدارهای ایام نه چندان دور و علم اطلاعاتی های دنیای امروز، اول خواستم از کم کاری هایی که برای این رشته و افرادش داشته اند بنویسم که تا بوده و هست در ذهن افرادی خارج از این حوضه ما افرادی تلقی می شویم که پشت میز می نشیند و با صندلی راحتی و گرم و نرم خود از این سمت به آن سمت و بالعکس می چرخد و گاهی به چک کردن تلگرام و اینستاگرام خود می پردازد حالا اگر مراجعه کننده ای آمد می رود و یک سوت بلبلی می زند و کتاب جان را فرامی خواند و تحویل ایشان می دهد؛ قلم به دست گرفتم تا قیل و قال به پا کنم که آی! اهل علم،دانشجو،استاد،خانه دار و بچه دار ما این نیستیم و آن سوت بلبلی ماجرایی دارد بس طویل و دستانی بسیار در پشت پرده!

خواستم بگویم کتابخانه جان ملی دستت درد نکند که فرزندان این خانه را که باید در این خانه رشد کنند و بزرگ شوند به آن راه ندادی و گفتی برایمان مهم نیست که تو کتابداری و اینجا خانه تو، مهم نیست که دوستان ما در وزارتخانه ای دیگر برای تویی که ترم چهاری یک درس می گذارند به اسم “آشنایی با نرم افزارهای کتابخانه ای” آنوقت وقتی می روی به خانه ملی کتاب کشورت تا الکی مثلا با نرم افزار آن آشنا شوی ( نام درس است دیگر…) می گویند : تو که ترم چهاری و ابدا بذاریم بری تو! حالا اگر ثبت اختراعی،انتشار کتابی یا بلیط سفر به جیبوتی (البته با هواپیما!) داری ؛ بیاور. آنوقت شاید گذاشتیم از دور یک سلام علیکی با نرم افزارمان بکنی و بروی.

خواستم از این چیزها بنویسم و سرتان را درد بیاورم اما دیدم نع!بگذار از چیزهایی که داریم و ما را به رخ می کشد بگویم و کمی سری دربین سرها دربیاوریم هرچند ما از قدیم الایام سر بوده ایم. مدارک و منابع آن هم بصورت مستند موجوداست! اما از این ها که بگذریم می رسیم به کتابداری، کمی که از آن عبور کنیم می رسیم به کتابداری و اطلاع رسانی و کمی نزدیکتر هم علم اطلاعات و دانش شناسی خودمان.

اما برای جالب تر شدن قضیه و از دست نرفتن هیجان داستان و نگه داشتن شما عزیزان تا قسمت بعدی این ماجرا ادامه معرفی این رشته دور و دراز را به شماره بعد موکول می کنم. امیدوارم در شماره های بعد هم مارا در مجله کتابدار ۲.۰ دنبال کنید.

تا درودی دیگر بدرود…

نویسنده: زهرا اسلامی