مصاحبه با آقای دکتر سعید اسدی

۱- ابتدا یک معرفی کلی از خود داشته باشید.

به نام خدا من سعید اسدی هستم. استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شاهد

۲- چه شد که به کتابداری و دکترای فناوری اطلاعات رسیدید؟

من بعدازاینکه رشته کتابداری پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان قبول شدم بلافاصله با توجه به روحیات خود به آن علاقه‌مند شدم. بعدازآن در سطح کارشناسی ارشد ادامه تحصیل دادم و بعد شروع به کارکردم. چند سال در چند پروژه فعالیت داشتم و همچنین به‌عنوان کتابدار در کتابخانه عمومی کارکرده‌ام. نیازی که در آن دهه، یعنی در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ خورشیدی بود؛ این بود که چون فناوری اطلاعات خیلی در حال رونق گرفتن بود کتابخانه‌ها نیز نیاز به وب و اینترنت را احساس کردند. بنابراین دغدغه تمام کسانی که در حوزه علم اطلاعات و دانش شناسی بودیم این بود که ما هم خودمان درIT تخصص و تبحر داشته باشیم و هم اینکه فناوری اطلاعات را وارد حوزه اطلاع‌رسانی نموده و از آن استفاده کنیم. در آن زمان من توانستم دکترا قبول شوم و حوزه‌ای که برای خود انتخاب کردم و در سطح دکترا ادامه تحصیل دادم، فناوری اطلاعات بود.

۳- از سفرتان به استرالیا برای طی دوران دکترا بگویید.

با توجه به اینکه دامنه دانش وسیع است و دانش در سطح دنیا پراکنده‌شده است این تفکر وجود دارد که بخصوص در رشته‌هایی که ما به‌اندازه کافی نیروی متخصص نداریم تمام یا بخشی از کسانی که می‌خواهند در دوره‌های تحقیقی شرکت کنند به دانشگاه‌های معتبر بین‌المللی بروند، و سال ۱۳۸۰ که من خود خیلی علاقه داشتم دکترا بخوانم در آزمونی که وزارت علوم می‌گرفت شرکت کردم و همراه با یک گروه که همگی در حال حاضر از اساتید و پژوهشگران دانشگاه‌های مختلف هستند در این آزمون پذیرفته شدیم که سال اعزام ما ۱۳۸۳ بود. انگیزه رفتن به دکترا درواقع علاقه به ادامه تحصیل بود و اینکه چرا در خارج از کشور؟ بیشتر به خاطر همین مسئله‌ای که دوست داشتیم چیز جدیدی یاد بگیریم و با دنیای اطلاع‌رسانی در بیرون از مرزهای کشور آشنا بشویم.

۴- در بخش رزومه‌تان دیدم که حوزه پژوهشی شما جستجو اطلاعات در وب و به‌ویژه مطالعه موتورهای کاوش اینترنتی است. در رابطه با این حوزه به دوستان ما توضیحی می‌دهید؟

بله. در استرالیا شهری که من رفتم شهر بریزبین یکی از ایالت‌های شرقی استرالیا بود. بریزبین سومین شهر بزرگ استرالیا است. دانشگاهی که من در آن پذیرفته شدم دانشگاه کوئینزلند یا UQ بود که جزو ۵ دانشگاه برتر استرالیا شمرده می‌شود و دانشگاه بسیار باکیفیتی چه ازلحاظ علمی و آموزشی و چه به لحاظ فیزیکی و فضای پردیس دانشگاه در سطح بالا می‌باشد. دانشکده و یا آن گروهی که بنده دوران دکترا را در آن سپری کردم نامش ITEE که به مفهوم دانشکده مهندسی برق و فناوری اطلاعات است در آن دانشکده گروه‌های خیلی زیادی بودند گروهی که ما در آن شروع به تحصیل کردیم DKE(Data & Knowledge Engineering) یا مهندسی داده و دانش که کارش مربوط به بازیابی اطلاعات، داده‌کاوی، استخراج اطلاعات و این‌گونه مسائل می‌شد. اگر بخواهیم به‌صورت کلی بگوییم حوزه‌ای که من به آن علاقه داشتم بازیابی اطلاعات یا IR هست که خب در حوزه علم اطلاعات و در دنیای کامپیوتر خیلی بحث داغی است. در بازیابی اطلاعات آن قسمتی که باز من به‌صورت تخصصی‌تر روی آن تمرکز کردم بازیابی اطلاعات مکانی یا جغرافیایی بود و به این مفهوم هست که مثلاً شما اگر در یک موتور جستجو دنبال یک مطلبی به اسم “تاریخ ایران” باشید خیلی مهم نیست که آن نتیجه برای شما از کجا می‌آید مهم آن است که مطلب خوبی برایتان پیدا کند. اما اگر که شما “کافی‌شاپ در تهران” را جستجو کنید و یک سایتی که مربوط به تهران نباشد را به شما نشان دهد مطمئناً شما از آن رضایت ندارید.موتورهای جستجو در حال حاضر ضعفی که دارند این هست که پرسش‌هایی که بار مکانی و جغرافیایی دارند را خیلی خوب نمی‌توانند پاسخ دهند و من سعی کردم که یک مقدار روی این موضوع کارکنم و درواقع موضوعی که من کارکردم جستجو در وب برای اطلاعات جغرافیایی بود.

۵- توصیه شما برای کسانی که در این رشته یعنی علم اطلاعات و دانش شناسی تحصیل می‌کنند و قصد گرفتن بورس تحصیلی دارند چیست؟

برای بورس گرفتن شما نباید کار را به تأخیر بیندازید و بگویید تمرکز و درس خواندنم برای این هدف را به دوره ارشد و بعدازآن موکول می‌کنم. اگر کسی دوست دارد که کار علمی کند و در حوزه علم اطلاعات پژوهشگر شود باید از همان دوره کارشناسی شروع کند. اولاً باید هدفمند درس خواند یعنی باهدف اینکه من می‌خواهم ادامه تحصیل بدهم و نباید درس را صرفاً برای گذراندن واحد ارائه‌شده آن و گرفتن مدرک خواند دوماً اینکه باید ارتباطات قوی داشت برای مثال در رشته ما ادکا و انجمن‌های مختلف که در دانشگاه‌ها وجود دارد و سومین نکته‌ای که وجود دارد این هست که پژوهش محوری و انتشار را در خودمان تقویت کنیم. انتشار در ابتدا ممکن است که بامطالعه مطالب مروری، ساده و حتی گزارش‌ها همراه باشد اما در ادامه راه وقتی بیشتر به سمت دنیای انتشار پیش برویم کم‌کم می‌توانیم به حل مسئله، ایجاد یک مسئله پژوهشی و بعد پژوهش برسیم. به‌طورکلی ما باید یک ذهنیتی داشته باشیم که می‌خواهیم در این رشته پژوهشگر باشیم و بعد در ادامه هرچه جلوتر برویم می‌توانیم خودمان را تقویت کنیم.

۶- با مجله کتابدار ۲.۰ آشنایی دارید؟ آن را چطور ارزیابی می‌کنید؟

بله. من سایت آن را دیدم ولی در حقیقت خیلی تبلیغی از آن نمی‌بینم. اما به‌هرحال وقتی ما واژه “۲.۰” را در عنوان آن می‌بینیم انتظار می‌رود که نوآور و رو به رشد و مطلع از فناوری‌های جدید در حوزه علم اطلاعات باشد. در حقیقت بنده یکی دو بار سایت این مجله را دیدم و اطلاعات و آشنایی من راجع به آن در حد متوسط است.

۷- سخن پایانی از زبان شما برای ما؟

اولاً از شما تشکر می‌کنم که این مصاحبه را ترتیب دادید دوماً اینکه این مجلات یک ابزارهایی هستند که علاوه بر اینکه باعث ارتباطات می‌شوند به شما یک زمینه‌ای می‌دهند برای انتشار و انتشار همان چیزی است که ما از دانشجو و دانشجویی که می‌خواهد پژوهش محور باشد انتظار داریم.انتشار لزوماً به معنای اینکه یک کار پژوهشی کامل انجام بگیرد نیست گاهی مرور یک مقاله، ارائه یک گزارش پژوهشی، خلاصه کردن یک مطلب، ارائه دادن نوآوری‌ها در یک زمینه مثلاً ابزارها، گجت ها، حتی معرفی همایش‌ها و غیره خودش یک نوع کار انتشاراتی محسوب می‌شود و از گام‌هایی است که دانشجوها باید به سمت آن بروند و انتظار ما این هست که دانشجویان ما بیشتر از ما در ارتباط با چنین مجلات و مقولات دیگر باشند و بیشتر آن‌ها را بشناسند.

ممنون از اینکه این وقت را در اختیار ما قراردادید. پیشاپیش سال خوبی را برای شما آرزومندیم.

مصاحبه‌کننده: زهرا اسلامی

تاریخ مصاحبه: ۱۳۹۴/۱۲/۱۰

روش مصاحبه: حضوری